Elektrownia Wodna-Dolina 5 Stawów Polskich
EKOLOGICZNA INFRASTRUKTURA 2009 - 2010
W latach 2009 - 2010 dzięki wsparciu Fundacji EkoFundusz i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie wybudowana została infrastruktura ekologiczna dla pięciostawiańskiego schroniska. 
Przebudowana Mała Elektrownia Wodna, generując 80 KW mocy, dała możliwość funkcjonowania biologicznej oczyszczalni ścieków, wybudowanej w technologii BIOVAC. Umożliwiła również rezygnację z ogrzewania budynku węglem na rzecz elektrycznego systemu CO. Efekt ekologiczny wzmocniony został przez termomodernizację schroniska.
Od początku największym problemem gospodarowania w pięciostawiańskich schroniskach i schronach było uregulowanie gospodarki wodno ściekowej. Wprawdzie instalację wodociągową wykonano już w trzecim z kolei schronisku (ok. 1924r ) to wzmianka o sanitariatach wewnątrz obiektu zamieszczona jest dopiero w opisie istniejącego do dzisiaj budynku. Również dopiero przy piątym z kolei schronisku został wybudowany osadnik ścieków, który po niewielkich modernizacjach służył do 2010 roku.
Konieczność zbudowania wysokosprawnej oczyszczalni ścieków stała się sprawą priorytetową dla PTTK. Przeszkodą w realizacji tych planów był jednak brak energii elektrycznej koniecznej dla prawidłowego funkcjonowania takiej oczyszczalni. Mała elektrownia wodna, wykonana systemem gospodarczym w 1962 roku i ulepszana przez gospodarzy schroniska, produkowała energię wystarczającą zaledwie do oświetlenia schroniska. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych PTTK zleciło opracowanie koncepcji i analizę możliwości pozyskania dla schronisk tatrzańskich energii elektrycznej. Dla schroniska w Pięciu Stawach wybrano wariant połączenia go z siecią ogólnokrajową kablami elektrycznymi, jednak koszty inwestycji przerastały możliwości finansowe PTTK. Powrócono zatem do próby wykorzystania jedynie dostępnej w tych warunkach energii wody.
Po długim okresie konsultacji oraz ubiegania się o pozwolenia w 2002 roku PTTK uzyskało zgodę na budowę systemu zasilana schroniska w oparciu o elektrownię wodną i zgodę na przebudowę istniejącego systemu. Pierwsza, nie przyjęta przez Radę Tatrzańskiego Parku Narodowego (TPN), koncepcja przewidywała ujęcie wody pod Siklawą i doprowadzenie jej do budynku elektrowni zlokalizowanego przy Bacowej Skale (niedaleko zielonego szlaku). Negatywna decyzja dotycząca tej koncepcji podyktowana została opinią hydrogeologiczną uznającą za jedyną możliwą i nie szkodzącą środowisku lokalizację ujęcia wody w Wielkim Stawie Polskim. Uwzględniający warunki TPN projekt elektrowni wykonał mgr. inż. Grzegorz Gawlikowski, projekt rurociągów mgr. inż. Mariusz Gajda z zespołem. Ze względu na miejsce lokalizacji elektrowni, w sprawach technicznych zasięgnięta została opinia pracowników naukowych Politechnik w Krakowie i Gdańsku.
W wyniku wygranego przetargu realizacji prac podjęła się firma „Energocenter” Sp. z o.o. z Katowic kierowana przez Panów mgr. inż. Andrzeja Rucińskiego i mgr. inż. Marka Kobyleckiego.
Prace w terenie rozpoczęto w czerwcu 2009 roku. Próby techniczne i rozruch urządzeń zakończono w sierpniu 2010 roku. Lokalizacja elektrowni sprawiła, że prace nad realizacją inwestycji należały do szczególnie trudnych. Bardzo niełaskawa okazała się również pogoda. Wczesna zima w 2009 roku i późna deszczowa wiosna 2010 roku sprawiły dodatkowe poważne kłopoty i problemy. Prace realizowane były w samym sercu parku narodowego, na oczach wędrujących turystów.
W 2010 roku ukończona została biologiczna oczyszczalnia ścieków, wybudowana w technologii BIOVAC przez firmę BIONOR z Kielc prowadzoną przez Pana Zbigniewa Dyka. Wykonana została również termomodernizacja budynku schroniska co zmniejszyło jego zapotrzebowanie na energię.
Ze strony wykonawcy realizacją projektu kierował mgr inż. Waldemar Kowalewski. Obowiązki kierownika budowy pełnił: mgr inż. Janusz Michałka a funkcję inspektora nadzoru: inż. Jan Bodziony. Inwestycję prowadzili i nadzorowali pracownicy Spółki PTTK Karpaty z Nowego Sącza: mgr Bożena Nowak oraz inżynierowie: Jan Pazdyk i Mariusz Szewczyk. Gospodarzy schroniska w budowie i jej zabezpieczeniu wspomagali także Koledzy z TOPR.
Uzyskana energia elektryczna służy: oświetleniu, oczyszczaniu ścieków, ogrzewaniu i przygotowaniu ciepłej wody użytkowej w schronisku. Korzystał będzie z niej także TPN.
